مکمل مفصل ساز چیست ؟

مکمل مفصل ساز چیست ؟

موارد منع مصرف قرص غضروف ساز

بعضی گروه ها باید قرص های غضروف ساز را زیر نظر پزشک متخصص مصرف کنند. زنان باردار و شیرده و مبتلایان به دیابت از جمله این گروه ها به شمار می روند. همچنین افراد دچار حساسیت به غذاهای دریایی باید پیش از مصرف این قرص با پزشک مشورت کنند. لازم به ذکر است که بعضی محتویات قرص های مذکور با داروهایی نظیر رقیق کننده های خون تداخل دارند. این موضوع اهمیت مصرف قرص زیر نظر پزشک را نشان می دهد.

نحوه استفاده و قیمت قرص های غضروف ساز

در رابطه با قرص غضروف ساز محصولات متعددی از شرکت های مختلف در بازار موجود است. برحسب برند، میزان مصرف قرص ها تفاوت دارد؛ اما به طورکل باید روزانه 2 تا 3 عدد همراه با غذا میل شود. اثربخشی قرص ها یکباره نیست. بلکه باید حداقل یک ماه مصرف شود.

نکاتی در مورد مصرف گلوکزامین و کندروآیتین سولفات

مصرف گلوکزامین معمولا بصورت روزی سه قرص ۵۰۰ میلی گرمی است. گرچه این مواد عوارض جانبی کمتری از مسکن ها دارند با این حال شایعترین عارضه آنها عوارض گوارشی مثل تهوع، استفراغ، سوزش سردل است.

مصرف این مواد در بیماران دیابتی باید با احتیاط باشد. اگر این بیماران قصد مصرف این مواد را دارند باید سطح قند خون را با دقت بیشتری کنترل کنند.

در بچه ها، زنان باردار و بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون را مصرف میکنند هم مصرف این داروها باید با احتیاط و با تائید پزشک باشد.

رژیم غذایی غضروف ساز

به منظور دستیابی به بهترین نتیجه از مصرف قرص های غضروف ساز اصلاح سبک زندگی از اهمیت بسیاری برخوردار است. کنترل وزن، داشتن تحرک کافی، ورزش کردن، کاهش استرس و اصلاح سبک نشستن و برخاستن در رابطه با این موضوع اهمیت دارد. اصلاح رژیم غذایی نیز حائز اهمیت است؛ به عنوان مثال گنجاندن مواد زیر در رژیم غذایی روزانه پیشنهاد می شود:

1. مصرف انواع لبنیات

لبنیات یکی از انواع مواد غذایی غضروف ساز در بدن است که با تامین کلسیم و پروبیوتیک ها باعث ترمیم غضروف ها و حفظ سلامت آن ها می شود. آرتروز یکی از انواع بیماری هایی است که در آن غضروف ها ملتهب می شوند. مصرف لبنیاتی چون ماست و شیر با کاهش التهاب از پیشرفت این بیماری جلوگیری کرده و باعث بهبود غضروف ها در مفاصل می شود.

2. ماهی و غذاهای دریایی

ماهی و غذاهای دریایی از دیگر مواد غذایی غضروف ساز در بدن هستند که با تامین امگا3، کلسیم، ویتامین d و دیگر ویتامین های مورد نیاز بدن باعث غضروف سازی در بدن می شوند. مصرف این دسته از مواد غذایی علاوه بر غضروف باعث استحکام استخوان ها و تقویت آن ها نیز می شود. بیمارانی که جراحی تعویض مفصل زانو انجام داده اند بهتر است در برنامه روزانه خود از انواع غذاهای دریایی مانند ماهی ها، میگو، صدف و… استفاده کنند.

3. استفاده از پای مرغ

پای مرغ یکی ماده غذایی مناسب برای بیمارانی است که از بیماری های غضروفی رنج می برند. این ماده غذایی به دلیل داشتن ارزش غذایی بالا در مدت زمان کوتاهی باعث کاهش علائم بیماری های غضروفی می شود. تمام استخوان ها و غضروف های بدن برای تقویت و رشد نیاز به مصرف کلاژن دارند. پای مرغ به دلیل داشتن کلاژن در بدن باعث تقویت مفاصل و جلوگیری از بروز بسیاری از بیماری های مفصلی نیز می شود.

4. استفاده از سبزیجات برگ تیره

سبزیجاتی با برگ تیره یکی از انواع مواد غذایی غضروف ساز هستند که باعث کاهش التهاب در بیماری های غضروفی می شوند. این دسته از سبزیجات به دلیل داشتن آنتی اکسیدان از تخریب غضروف جلوگیری کرده به دلیل داشتن کلسیم، منیزیم، ویتامین کا و دیگر خواص غذایی باعث عملکرد بهتر استخوان ها در بدن می شوند. بنابراین بهتر است از سبزیجاتی چون اسفناج، جعفری، کلم بروکلی و… در کنار مواد غذایی دیگر استفاده شود.

5. مصرف آب قلم

آب قلم یکی از بهترین غذاهایی است که باعث غضروف سازی در مفاصل می شود. این ماده غذایی حاوی مقدار زیادی پروتئین و کلاژن در بدن است که باعث حفظ سلامت استخوان ها و مفاصل می شود. بنابراین بهتر است از آب قلم در هنگام پخت انواع سوپ، خورشت و… استفاده شود.
نکته: البته در مصرف آب قلم و همه غذاها بایستی مراقب باشیم چربی آن غذاها در حد معقول باشد.

6. زردچوبه

تحقیقات نشان می دهد که زردچوبه یک ماده غذایی موثر برای ساخت غضروف است. این ماده غذایی که برای مزه دار کردن در غذا استفاده می شود به دلیل داشتن کورکومین از التهاب مفاصل جلوگیری کرده و مانع از درد شدید در انتهای استخوان ها می شود. بسیاری از پزشکان توصیه می کنند بعد از جراحی تعویض مفصل زانو از این ماده غذایی برای ترمیم و غضروف سازی استفاده شود.

7. استفاده از مغزها

مغزها یک ماده غذایی مناسب برای ترمیم غضروف ها و ساخت مجدد آن در بدن هستند. استفاده از مغزها به دلیل داشتن انواع ویتامین، منزیم و اسید هیالورنیک به غضروف سازی و ترمیم آن ها نیز کمک می کند.

8. ژلاتین

ژلاتین یک ماده غذایی غضروف ساز در بدن است که ساختاری شبیه به غضروف دارد. این ماده غذایی به دلیل داشتن کلاژن باعث ترمیم انواع بافت های زنده بدن مانند استخوان و غضروف می شود. ژلاتین بدون داشتن هیچ چربی یا کلسترول اضافی بیشتر از 10 اسید امینه ضروری بدن را که باعث ترمیم و تقویت بافت های بدن می شود را تامین می کند.

9. مواد غذایی حاوی ویتامین c

مواد غذایی حاوی ویتامین c بهترین گزینه برای ترمیم غضروف و تقویت مفاصل هستند که نقش موثری در تامین مواد مغذی بدن دارند. مواد غذایی حاوی ویتامین c با افزایش سیستم ایمنی بدن و افزایش استحکام استخوان ها و مفاصل از بروز بسیاری از بیماری های مفصلی جلوگیری کرده و مانع از آسیب غضروف ها در انتهای استخوان می شوند. به همین دلیل بهتر است از انواع مرکبات مانند پرتقال، لیمو، نارنج، کیوی، حبوبات و گوشت قرمز استفاده شود.

ترکیبات گیاهی ضددرد مفاصل 

ترکیبات گیاهی مختلفی وجود دارند که برای تسکین دردهای مفصلی و التهابات امروزه در مکمل‌ها بطور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ ترکیباتی مثل: رزهیپ، زنجبیل و کورکومین (زردچوبه)

 رزهیپ

منبع: غلاف دانه‌های گل رز
این گیاه دارای سطح بالایی از آنتی‌اکسیدان و مواد آنتی میکروبی است. فعالیت آنتی اکسیدانی این گیاه، به دلیل پلی‌فنولها، ویتامین E، ویتامین B، ویتامین C و کاروتنوئیدهای موجود در آن است و این ترکیبات ممکن است باهم موثر باشند. رزهیپ، همچنین دارای اثر ضد التهابی است.
به نظر می رسد پودر رزهیپ (منبع غنی ویتامین C) با مهار تولید پروتئین‌ها و آنزیم‌های التهابی، از جمله COX-1 و COX-2، التهاب را کاهش می‌دهد.

درد مفاصل و سفتی ناشی از آرتروز: از رزهیپ برای آرتروز (استئوآرتریت) و درد بعد از جراحی مفصل استفاده می‌شود. اکثر تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف خوراکی رزهیپ می‌تواند درد و سفتی مفاصل  را کاهش داده و عملکرد افراد مبتلا به آرتروز را بهبود بخشد.

اثرات ضدالتهابی و ضد درد: مطالعات علمی نشان دادند که این گیاه دارای اثر ضد التهابی و ضد درد برای افراد با التهاب مفاصل است. نکته مهم دیگر این است مخاط دستگاه گوارش، عصاره رزهیپ را بسیار بهتر از NSAID (داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی) تحمل می‌کند. اثرات مسکنی آن بر التهاب، درد و تورم بیشتر، بسته به دوز و میزان رز هیپ متغیر است.
دوز مصرفی پیشنهادی: حداکثر 5 گرم در روز در دوزهای تقسیم شده برای قرص یا کپسول.

زنجبیل (Ginger)

ریشه: ریشه خشک یا تازه گیاه زنجبیل

خواص درمانی: کاهش درد مفاصل و کاهش التهاب در افراد مبتلا به آرتروز (OA) و روماتیسم مفصلی (RA). گردش خون را در افراد مبتلا به پدیده رینود افزایش می‌دهد.
نشان داده شده است که زنجبیل دارای خواص ضدالتهابی مشابه ایبوپروفن، مهار کننده COX-2 سلکوکسیب و حتی مسدود کننده های TNF است. همچنین ژن‌های التهابی خاصی را خاموش می‌کند، که ممکن است آن را به یک مسکن مؤثر و درمان بالقوه برای اختلالات خود ایمنی و سرطان تبدیل کند.

کورکومین (زردچوبه)

منبع: اصلی‌ترین ماده شیمیایی موجود در زردچوبه، ریشه گیاه مربوط به زنجبیل است. زردچوبه جزء اصلی داروهای سنتی چینی و هندی (آیورودا) و جزء اصلی در کاری است.
خواص درمانی: درد، التهاب و سفتی مربوط به آرتریت روماتوئید (RA) و استئوآرتریت (OA) را کاهش می‌دهد. بورسیت را درمان می‌کند.
کورکومین ضدالتهاب قوی، سیتوکین‌ها و آنزیم‌های التهابی را مسدود می‌کند، از جمله 5-LOX و سیکلوکسیژناز-2 (COX-2)، که در داروی سلکوکسیب مورد هدف هستند.
نتایج مطالعات علمی نشان داد که 1000 میلی‌گرم کورکومین در روز درد و التهاب OA و همچنین نیاز به مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند دیکلوفناک و ایبوپروفن را کاهش می‌دهد. همچنین کورکومین ممکن است به جلوگیری از شکسته شدن استخوان در افراد کمک کند.
دوز مصرفی پیشنهادی: عصاره کورکومین را انتخاب کنید زیرا زردچوبه کامل اغلب به سرب آلوده است. کپسول 500 میلی گرم دو بار در روز. کورکومین تنها درصد کمی از زردچوبه را تشکیل می‌دهد و جذب آن دشوار است. هنگام انتخاب مکمل، مقدار استاندارد کورکومین را بررسی کنید و مارک هایی را انتخاب کنید که از فسفولیپیدها (Meriva، BCM-95)، آنتی اکسیدان ها (CircuWin) یا نانوذرات (Theracurmin) برای جذب بهتر استفاده می‌کنند.

نکات مهمی که باید در حین مصرف ترکیبات دارای زردچوبه برای درد مفاصل رعایت کنید:

• دوزهای زیاد زردچوبه می‌تواند به عنوان رقیق کننده خون عمل کرده و باعث ناراحتی معده شود.
• در صورت مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین، در آستانه جراحی، باردار بودن یا بیماری کیسه صفرا از مصرف زردچوبه/کورکومین اجتناب کنید.
• مصرف برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی برای بیماران مبتلا به آرتریت ضروری هستند. ریزمغذیهایی مانند؛ اسید فولیک (ویتامین ب9)، ویتامین ب12، ویتامین دی و عناصر معدنی مانند مس، زینک

فولات (فرم مکمل: اسید فولیک)

متوترکسات، یک داروی رایج روماتیسم مفصلی، فولات را از بین می‌برد، بنابراین توصیه می‌شود پزشکان مکمل‌هایی را برای تمام بیمارانی که از این دارو استفاده می‌کنند، تجویز کنند. پژوهش‌های علمی معتبر نشان داد که اسید فولیک عوارض جانبی شایع متوتروکسات مانند تهوع، استفراغ و مسمومیت کبدی را کاهش می‌دهد. دوزهای بالا و پایین (به ترتیب بیش از 25 میلی‌گرم در هفته و کمتر از 10 میلی گرم در هفته) به یک اندازه مؤثر بودند، حتی با دوزهای بالاتر متوترکسات. مطالعات همچنین نشان می‌دهد که فولات و اسید فولیک ممکن است خطر سکته مغزی را کاهش دهند.

ویتامین ب12

ویتامین B12 به همراه ویتامین B6 و فولات، اسید آمینه هموسیستئین را کاهش می‌دهد که با افزایش سن میزان آن افزایش می‌یابد و در افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی در سطوح بالایی یافت می‌شود.
هموسیستئین بالا با افزایش خطر حمله قلبی و سکته مغزی و همچنین از پوکی استخوان ، شکستگی و افت شناختی در افراد مسن مرتبط است. در سال 2018، یک گروه بین المللی از متخصصان درمان با ویتامینهای گروه B را برای همه بزرگسالانی که دارای سطح هموسیستئین بالا هستند توصیه کردند تا خطر از دست دادن حافظه و زوال عقل را کاهش دهند.

ویتامین دی

ویتامین D بسیاری از عملکردهای مهم سلولی را تنظیم می‌کند: به جذب کلسیم کمک می‌کند، از پوکی استخوان و شکستگی جلوگیری می‌کند. سلولهای مسئول عملکرد خود ایمنی را تنظیم می‌کند. با التهاب مبارزه می‌کند، در برابر میکروبهای بیماری زا محافظت می‎کند و به ایجاد میکروبیوم سالم روده کمک می‌کند. مقادیر کافی با بهبود سلامت قلب مرتبط است.
سطوح پایین ویتامین D با روماتیسم مفصلی، بیماری های التهابی روده، خطر سرطان روده بزرگ و مشکلات حافظه مرتبط است.